امام حسین(علیه السلام) زمانی که می خواست بسوی عراق حرکت کند، دستور داد کاغذی برایش آماده کردند، پس در آن کاغذ نوشت:
«به نام خداوند بخشاینده مهربان، این نوشته ای است از جانب حسین بن علی به بنی هاشم؛ هرکس با من باشد آخرالامر شهید خواهد شد، و هر که از من کناره گیری کند و مرا همراهی ننماید پیروزی نصیبش نخواهد شد؛ والسلام»
امام حسین(علیه السلام) بعد از شنیدن خبر شهادت مسلم:
«اگر چه دنیا نفیس و گرانسنگ به شمار می آید، اما پاداش و ثواب خداوند به مراتب باارزش تر و بلندتر است. و اگر روزی مرگ، این بدنها را از بین خواهد برد، در این صورت کشته شدن با شمشیر در راه خداوند نیکوتر است. و اگر روزیِ هر کس معیّن گردیده، پس حرص و آز نورزیدن در طلب روزی زیباتر خواهد بود. و اگر عاقبتِ اندوختن ثروت در دنیا گذاشتن برای دیگران است، پس چرا انسان در مورد آن بخل نماید و از بذل و بخشش آنها خودداری کند»
علی جان
سلام
کامنت اون فردقبلی رودیلت بده
مثل اینکه صاحابش ازمخ تعطیله
راستی کی دربه دردنبالمه ؟
شهادت" نه یک باختن که یک انتخاب است ،
انتخابی است که در آن مجاهد با قربانی کردن خویش ،
در آستانه ی معبد آزادی و محراب عشق ، پیروز می شود.
حسین آموخت که مرگ سیاه سرنوشت شوم مردمی زبونی است ،
که به هر ننگی تن می دهند ، تا زنده بمانند،
چه، کسانی که گستاخی آن را ندارند که شهادت را انتخاب کنند ،
مرگ آنان را انتخاب خواهد کرد!
شهادت جنگ نیست ، رسالت است . سلاح نیست . پیام است .
کلمه ای است که با خون تلفظ می شود
_________-
تاااااا دوباره
سلام ...
مثل اینکه مخی ندارد که تعطیل باشد و کامنتشو حذف کرده ولی جوابش را انشاالله خواهم داد.