امام صادق(علیه‌السلام) فرمود:
هیچ کس غنیمتی چون چشم‌پوشی نصیبش نشد، زیرا چشم از نظاره کردن به محارم خداوند متعال بسته نمی‌شود، مگر آنکه پیش از آن قلبش عظمت و شکوه(خداوند متعالی) را مشاهده کرده باشد.
امیر مومنان(علیه‌السلام) را پرسیدند: چگونه انسان می‌تواند صفت چشم‌پوشی را در خویش تقویت کند؟
فرمود: به واسطه شناخت عظمت سلطان خدا که بر راز تو آگاه است.
چشم، جاسوس قلب‌هاست و پیامبر عقل. پس چشمت را از آنچه با دینت سازگاری ندارد و قلبت از آن اکراه دارد و عقلت آن را نمی‌پسندد، فرو بند.
رسول خدا(صلی الله و تعالی علیه و آله) فرمود: چشمانتان را فرو بندید تا شگفتی‌ها (و انوار معرفت) را نظاره کنید.
خداوند متعال فرماید:«مومنان را بگو که چشم فرو بندند و فروج خود را [از حرام] باز دارند.»
حضرت عیسی(علیه‌السلام)فرمود: از نگریستن به آنچه شما را از آن منع کرده‌اند بپرهیزید، زیرا این نگاه بذر شهوت و میوه فسق است.
حضرت یحیی(علیه‌السلام) فرمود: مرگ برایم محبوب‌تر از نگاه غیر ضروری است.
زنی در بستر بیماری افتاده بود و مردی به عیادتش رفته و به او نگریست. عبدالله بن مسعود خطاب به آن مرد گفت: اگر دو چشمت از دست می‌رفت، از چنین عبادتی بهتر بود.
چشمی که به حرام بنگرد، بهره‌ای نمی‌برد و آرزو بر دل او(پنجه اندازدو) گره افکند و گشایشی در آن حاصل نمی‌شود، مگر به دو چیز: گریه حسرت و پشیمانی همراه با توبه‌ای حقیقی و توبه‌ای صادق و یا رسیدن به چیزی که بدان نگریسته و آرزویش را دارد. و اگر بدون آنکه توبه کند[از دنیا برود] به آتش گسیل می‌شود، ولی چنانچه با حسرت و پشیمانی از این عمل توبه نماید، مأوایش بهشت و بازگشتش به رضوان و خشنودی الهی خواهد بود.
از کتاب مصباح الشریعه و مفتاح الحقیقه
سلام علی جووووووووووووووووووون
میبینم که کارت درسته و همیشه بروزی
ای ی ی ی کار درست !!!!